cf. Խնդամոլ.
κώνιον cicuta. Մոլախինդ կամ մոլեխինդ. խնդակոթ. կոնիոն. խոտ թունաւոր.
Սոկրատէս արբ զկոնիոնն, եւ մեռաւ, որ է խնդամոլի. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Որ ի բառս Գաղիան. գրի Մոլեխինդ կամ Մոլեհունդ. այլ առ նմին Գաղիանոսի խնդամոլի դնի որպէս յն. ἁκόνιτον cf. ԱԿՈԻՆՏՈՆ. Խանիքուն նեմր։
ԽՆԴԱՄՈԼԻ. ա. Մոլեալ կամ մոլելի խնդութեամբ. խնդաացօղ կամ խնդալի յոյժ.
Քաղցր եւ խնդամոլի, միապետութիւն. (Պիտ.։)